Waarom kamperen op 10 m2 rustigevend is

Oh lieve mensen, hebben jullie dat ook? Dat je thuiskomt van je (kampeer)vakantie, terug naar de luxe van je eigen huis. Met alles erop en eraan. Maar dat je stiekem terugverlangt naar het primitieve vakantieleventje dat je had op 20 vierkante meter?

Ik heb drie weken gekampeerd in de Franse Ardeche. En wat is het weer een mega overgang naar mijn nieuwgebouwde hoekwoning net alles erop en eraan. Even is het genieten. Als ik de knop van de Quooker een kwart slag draai en een oogwenk later met een dampende kop rooibos op de bank plof.
Of dat je gewoon in het holst van de nacht met ogen dicht naar je eigen plee kan slaapwandelen. In plaats van struikelend over de boomstroken naar een toiletgebouwtje vol spinnen! Oke, ik geef toe, dit jaar hadden we voor het eerst een plasemmer in de tent. I know, niet sexy, maar de beste aankoop ever! Al voelt de tocht langs de buren de volgende ochtend om het ding te legen toch iewat als een walk of shame..

Toch was ik voor het eerst in maanden weer zo relaxed. De buitenlucht, tijd met m’n gezinnetje, de zon, en de hele dag lekker keuvelen op de camping. Misschien zorgt het meer primitieve leven er wel voor dat je meer mindful je taken doet. Je hebt nou eenmaal meer aandacht nodig bij hoe je je eitje gaat koken (water halen, gaspit aanzetten, kwartier wachter tot het water kookt, opletten dat de kinderen niet in de buurt komen, terug naar het waterpunt, eitjes laten schrikken). Ipv eitjes in de pan, kokend water erop uit de kraan, timer op 8 min. en weer verder met je gepieker over de grote thema’s des levens).